12. Dojrzewanie
Dzisiaj, pomimo lekkiej niecierpliwości spowodowanej opieszałością córki w przybyciu na kolację, kiedy na stole stygły gorące, z taką pieczołowitością usmażone na czas kotlety, tato wyraźnie tryskał humorem i wigorem. Za to Tereska była zmęczona, a nadto czekała na nią jeszcze nieszczęsna nauka. Stąd zrazu wykazywała ospałość i przygnębienie, ale po chwili siedzenia razem udzielił się jej dobry nastrój taty. Relacjonowali więc sobie wesoło humorystyczne przeżycia dzisiejszego dnia. Komuś, kto oglądałby ich z boku, zdawałoby się, że nie są ojcem i córką, tylko parą dobranych, rozumiejących się i wzajemnie akceptujących przyjaciół.
Wreszcie Tereska, wzywana niemym głosem oczekujących ją w pokoju na biurku obowiązków szkolnych, beknąwszy bezgłośnie, wstała ociężale od stołu i zebrała talerze, by odstawić je na blat ciągu szafek obok dwukomorowego, srebrzystego zlewozmywaka. Znalazłszy się tyłem do stołu, raptem wyczuła przez tkaninę na swych erogennych, jak reszta ciała, jędrnych pośladkach przeszywające dreszczem rozkoszy znane sobie, bardzo miłe, ciepłe dotknięcie ręki taty. Wiedziała, o co chodzi.